Encomiado pola súa técnica, a súa paleta de cores e a súa excepcional capacidade de
comunicación, Luis Fernando Pérez é considerado un dos músicos máis extraordinarios da
súa xeración e “O Renacemento do Piano Español” (Le Monde). Foi eloxiado de forma
unánime pola crítica mundial e posúe numerosos premios como o Franz Liszt (Italia),
Enrique Selectos (Barcelona), así como a Medalla Albéniz pola súa interpretación da Suite
Iberia do compositor catalán, sobre a cal a Revista Gramophone escribiu ser un dos seus
catro intérpretes míticos (Larrocha, Orozco, Sánchez e Pérez).

Luis Fernando Pérez tivo a oportunidade de traballar cos mellores mestres: Dimitri
Bashkirov e Galina Egyazarova (Escola Superior de Música Raíña Sofía) Pierre-Laurent
Aimard (Hochschüle für Musik Köln), Alicia de Larrocha e Carlota Garriga (Academia
Marshall). Na Academia Marshall estuda a obra integral de Federico de Mompou coa súa
viúva, Carmen Bravo, e especialízase na interpretación da música española obtendo o
prestixioso máster que ofrece a academia. Ademais, recibiu leccións maxistrais de grandes
artistas como Leon Fleisher, Andras Schiff, Bruno-Leonardo Gelber, Menahen Pressler, Fou
Tsong e Gyorgy Sandor.

​

Colaborou, entre outras moitas orquestras, coa Orquestra Nacional de España, a Orquestra
Filarmónica de Montecarlo, a Sinfonía Varsovia, a Orquestra de Cámara Franz Liszt, a
Orquestra Filharmonia Baltycka, o Ensemble Kanazawa, a Real Filharmonía de Galicia, a
Orquestra Sinfónica de Barcelona, a Orquestra Sinfónica de Bilbao, o Ensemble Nacional
de París e a Orquestra Nacional de Brasil. Traballou xunto a directores da talla de Georges
Tchitchinadze, Ros Marbá, Kazuki Yamada, Jesús López Cobos, Jean-Jacques Kantorow,
Dimitri Liss, Paul Daniel, Rumon Gamba e Carlo Rizzi.

​

É convidado con asiduidade a festivais como A Roque D’Anthéron, o Festival Richter, o
Festival Internacional de Granada, a Quincena Donostiarra, o Festival Internacional de
Santander, o Musika-Música, A Folle Journée de Nantes, Varsovia, Xapón e Ekaterinburgo
e o Festival Schleswig-Holstein. Ofreceu recitais por todo o globo en salas como o Carnegie
Hall de Nova York, As Nacións Unidas, a Universidade de Nova York, o Auditorio Nacional
de Madrid, o Auditori de Barcelona, o Palacio Euskalduna de Bilbao, a Sáelle Gaveau, a
Filarmónica de Varsovia, o Müpa de Budapest, o Dom Musiki & Conservatorio Tchaikovsky
de Moscova, a Filamónica de San Petersburgo e a Tokyo Opera City.
Realiza un extenso labor como músico de cámara ao colaborar frecuentemente cos
cuartetos Enesco, Casals, Bela Bartok, Ardeo e Modigliani, os violinistas Gerard Caussé,

Olivier Charlier e Leticia Moreno, a pianista Momo Kodama e o violonchelista Adolfo
Gutiérrez Areas.

​

A pesar da súa mocidade, a súa discografía é moi extensa e recibiu múltiples encomios. É
artista do selo francés Mirar. Todos os seus discos recibiron a mención de “Disco
Excepcional” da Revista Scherzo. O seu “Iberia” outorgoulle a Medalla Albéniz.
Considerada “A cuarta Iberia mítica” pola Revista Grammophone (Alicia de Larrocha,
Esteban Sánchez, Rafael Orozco), acaba de ser reeditada no selo Mirar. Os seus Goyescas
de Granados recibiron o Diapasón de Ouro e o Choc do ano da Revista Classica. O seu
último disco, dedicado á música do compositor español Federico Mompou foi tamén
galardoado co FFF de Télérama, Diapasón 5 estrelas e Disco Excepcional da Revista
Scherzo. O seu último traballo dedicado a Rachmaninov, é tamén Disco excepcional da
Revista Scherzo. No outono de 2024 saíu á luz o seu novo traballo discográfico, un disco
dedicado aos seus encores favoritos, sempre no selo Mirar.

​

Xunto á súa frenética actividade concertística, desenvolve unha intensa dedicación ao
ensino no Centro Superior Katarina Gurska (Madrid) e a Academia Marshall (Barcelona),
seguindo o ronsel da súa profesora Alicia de Larrocha. Ademais é Guest Professor na
Universidade de Senzoku (Tokyo).